Mudan 1, 2 en 3

In 2017 schreef ik het eerste deel van Mudan, op het strand tijdens een warme vakantie. In 2018 volgde het tweede deel. Het bleef smaken naar meer en ik wilde 2019 niet voorbij laten gaan om deel 3 te maken. Ik deed er wat lang over, maar ik heb het gehaald. Volgend jaar deel 4. Voor jouw leesgemak heb ik alle drie de delen aan elkaar geplakt. Dat vraagt wat doorlezen, maar ik hoop dat je het mooi vindt.

‘Ze maken er ook thee van,’ glimlacht ze. ‘Van de Bai Mudan, de witte pioenroos. Ik kreeg het vroeger van mijn oma als ik ongesteld was en buikkramp had.’ Mudan nipt aan haar thee, haar brillenglazen zijn beslagen door de theedampen die langs haar gezicht kringelen. Aan de precieze manier waarop ze de kom vasthoudt kan ik zien dat ze vaak theedrinkt.
 
‘Dus eigenlijk heet je gewoon Pioenroos?’ Mijn gegrinnik komt geforceerd en kinderachtig over, maar ik heb geen idee wat ik anders had moeten zeggen. Haar aanwezigheid maakt me onzeker en nerveus, alsof ik op audiëntie ben bij een of andere prinses. Alles aan haar is zo lief en mooi, zo puur. Ik voel me een lompe zweterige boerin naast haar. Zelfs haar tenen die door de open sandalen naar buiten steken, liggen als elegante witte schelpjes op de zandbruine zooltjes. Mudan heeft niets in de gaten van mijn adoratie. Ze nipt en babbelt en met haar parelende lach, een zomerbries, verpakt ze deze middag als een zilverkleurig kadootje.
 
Ze is het geadopteerde zusje van mijn beste vriendin die ook is geadopteerd en met wie ik al een paar jaar op een etage woon. Iedere week komt Mudan een keer bij ons eten.  Meestal kookt Shao dan iets traditioneel Chinees. Sinds hun ouders zijn verongelukt een jaar of tien geleden, houden ze zo de familieband in stand. Shao gedraagt zich als haar moeder, ze bespreken alle belangrijke beslissingen met elkaar. Zelfs hun verliefdheden en seksuele voorkeuren liggen met regelmaat tussen de jasmijnrijst en de Tja Sieuw op tafel. Hoewel haar onschuldige voorkomen anders doet vermoeden, is Mudan wijs voor haar leeftijd. In ieder geval wijzer dan haar oppervlakkige en feestbeestende studiegenoten. Ze studeert hard en veel en werkt daarnaast in het import/export bedrijf van hun oom.  Ik kan me niet herinneren dat ze naar een disco of een bioscoop ging en de bloemetjes heeft buitengezet met leeftijdsgenoten. Toch heeft ze af en toe een vriend of een minnaar. Dat vertelt ze nooit aan mij, maar wel aan Shao, die het dan later samenzweerderig aan mij doorvertelt. Waar ze precies die mannen opduikelt is zowel Shao als mij een raadsel, ik kan me niet voorstellen dat dit prachtige elfachtige wezen zich inlaat met de brute gasten waar Shao me van vertelt.  Naar horen zeggen begeeft Mudan zich af en toe in het duistere kinky circuit van de privé-feesten en haalt ze daar haar duistere onbekende minnaars vandaan. Shao zegt dat ze niet de meest gangbare seksuele voorkeuren heeft en snel te zijn uitgekeken op ‘reguliere seks’. Maar wat ze dan precies doet, weet Shao me niet te vertellen. Zo slaat mijn fantasie op hol en iedere keer als ze bij ons is geweest, stel ik me haar voor in allerlei situaties. Dat ze op een tafel in het midden ligt en ze wordt genomen door iemand terwijl iedereen toekijkt. Of dat ze op zo’n soort ‘Eyes Wide Shut’ feest rondloopt, met een strak korset en een masker.
Als ik zo naast haar zit zoals vanmiddag branden talloze vragen op mijn lippen, maar ik durf niet, echt niet.
 
Shao weet er niets van. Mijn verliefdheid op Mudan is een geheim, dat ik met niemand deel. Ik weet niet wat Shao wel of niet van mijn geheimen terugdeelt met Mudan, mijn avontuurtjes en mijn intiemste fantasieën. Stel je voor dat Mudan dat zou weten? Ik krijg het benauwd van deze gedachte. En dus houd ik mijn gevoelens geheim, zelfs voor Shao.
 
Deze middag is Mudan te vroeg hier. Shao is nog niet thuis van haar werk. We drinken thee, op onze groene bank, en we babbelen luchtig over niets en alles. Ik hoor de helft niet. Ik kijk alleen maar hoe haar volle lippen bewegen. Hoe mooi ze eruitziet als ze haar hoofd een beetje schuin houdt. Ik droom helemaal weg bij de gebaren van haar handen, de nagels roze gelakt. Lief, ze is zo lief....
 
‘He, hoor je me niet?’ Nu pas dringt het tot me door dat ik echt niets heb verstaan van wat ze al een paar minuten aan het vertellen is. 
‘Aarde roept Sarah, come in Sarah!’ giebelt ze.  
‘Sorry hoor, mijn gedachten dwalen soms af. Wat zei je precies?’
‘Shao moet overwerken en komt later. Zullen wij samen wat eten, buiten de deur? Ik moet op tijd weer weg, dus...’
Ik stem toe, met kloppend hart. Waar moeten we het over hebben?
Mudan babbelt. Haar losse haar waait af en toe zachtjes over mijn arm. Ik ruik haar eau de cologne, dezelfde die Shao gebruikt om in haar haar te doen. Als Mudan praat, praat ze met haar hele lichaam. Haar handen, de mimiek van haar gezicht, de bijgeluidjes die ze maakt. Ze straalt energie uit. Nu ze naast me loopt op straat, maakt ze af en toe zelfs een huppeltje als ze heel enthousiast wordt. Ik zeg niet veel, ik luister naar haar spraakwaterval en sla alle beelden die ze creëert op in mijn interne geheugen, voor later gebruik.
 
Aan tafel praat ze nog steeds. Om ons heen staan grote Chinese vazen, kitscherige katten met wuivende pootjes, waarvan ik altijd heb geleerd dat die helemaal niet Chinees maar Japans zijn, en plastic Boeddha’s in goud of jade-kleur. Gerechten met onuitsprekelijke namen passeren mijn ogen en ik heb geen idee meer, alles is wazig om mee heen, ik luister naar Mudan en probeer de gedachten weg te duwen, gedachten aan haar op handen en voeten op een tafel, midden in een zaal, terwijl een grote bruut haar bij de haren vasthoudt en haar berijdt als een dekhengst. Zou ze kermen? Zou dat lieve gezichtje van deze pure onschuldige jonge vrouw, van genot vertrekken als ze komt? Ik knijp even mijn ogen dicht om het beeld van mijn netvlies te krijgen. 
 
‘Bestel jij maar wat verschillende gerechten Mudan, jij weet wel wat ik lekker vind toch?’
Mudan is stil en lijkt de kaart te bestuderen. Over haar brillenglazen heen kijkt ze me aan.
‘Eigenlijk weet ik niet zo zeker wat jij lekker vindt Sarah. Misschien moet je wat duidelijker zijn.’
Ik bloos tot achter mijn oren. Bedoelt ze nu wat ik denk dat ze bedoelt? Het zweet breekt me uit. Ik kan toch niet zomaar tegen het zusje van mijn huisgenoot zeggen dat ik háár lekker vind? 
Mudan ’s ogen vlammen. Een soort duisternis daalt over haar neer, alsof haar onschuld voor mijn ogen wordt verzwolgen door een kokend verlangen.
 
Mudan legt de kaart neer en schuift haar vingers over mijn vingers op de tafel. 
‘Misschien moet ik jou maar bestellen Sarah,’ zegt ze. Ze lacht niet en haar toon is serieus.
‘Je lijkt me overheerlijk. Ik zou je mooi opgemaakt laten opdienen, op een ronde zilveren schaal. En dan zit je gewoon op je knieën, rechtop, zodat je borsten goed uitkomen. Misschien laat ik je tepels wel extra roze kleuren met rozenparfait, zodat iedereen een likje van je kan nemen. Na mij dan natuurlijk, ik zou als eerste je tepels aflikken.’
Ik staar haar verbijsterd aan. Mudan houdt mijn hand stevig vast als de ober naast ons tafeltje verschijnt. Ze wijst met haar vrije hand wat gerechten aan op de kaart en zegt iets in het Chinees. De ober schrijft mee, niet de nummertjes van de gerechten zoals ik ze wel eens zie doen. Hij schrijft Chinese karakters en luister aandachtig naar haar, knikt en herhaalt klaarblijkelijk af en toe wat ze heeft gezegd. Als ze klaar is knikt ze even en wuift hem dan weg. De ober rent, voor haar.
 
Mudan is ineens geen hardwerkende studente meer, niet het kleine zusje van Shao, niet mijn onschuldige lieve prinses. Voor mij zit een Vrouw, die gewend is te nemen wat ze wil. En hoewel ik ruim zes jaar ouder ben en verliefd werd op haar schattigheid, verword ik in enkele minuten tot haar pronkstuk en wil ik ook niets liever dan op haar zilveren schaal knielen en wachten tot ze een likje van me neemt. Mijn maag trekt samen bij het vooruitzicht.
 
‘Waar waren we Sarah,’ gaat ze verder alsof er niets aan de hand is. ‘Oh ja, over jouw smakelijke tepels.’ Hoewel ze praat alsof we het over de nieuwe outfit hebben van Shao die ze in de uitverkoop heeft gekocht, zijn haar woorden indringend en doelgericht. Haar grip op mijn hand verstevigt. Ik weet niet wat ik kan zeggen, maar mijn glimmende ogen verraden wat mijn mond niet uitspreken kan. Ik leg mijn vingers zacht op haar hand en streel de randjes van haar roze nagels.
 
‘Sarah, ga met me mee dit weekend. Er is een heel speciale party, ‘t is maar een uurtje rijden. Je mag mee als mijn lekkere hapje. Iedereen mag je een beetje proeven, maar ik ben de enige die jou zal eten, begrijp je?’ Het klinkt alsof een ‘nee’ gewoon geen optie is.
‘En Shao dan?’ vraag ik verlegen. 
Mudan leunt een beetje over de tafel, verlegt haar hand naar mijn pols en trekt me zo dichterbij.
‘Denk je echt dat ze moet overwerken?’ zegt ze bijna honend. Haar ogen priemen door haar brilglazen heen en kijken me doordringend aan. ‘Hoe vaak is ze te laat gekomen als ik kwam? Nou?’
Ik zoek koortsachtig in mijn geheugen. ‘Nooit...’ fluister ik.
‘Precies. Nooit. Maar vandaag wel. Omdat ik je wil hebben Sarah. En Shao dat goed vindt. Ik denk zelfs dat ze wel mee zal gaan dit weekend. Om te kijken hoe ik van jou ga genieten.’
Ik kijk haar geschokt aan. ‘Maar...jullie zijn toch...wat?’
 
Ze lacht weer, bijna sardonisch. ‘Wij zijn wat? Niets zijn wij, geadopteerde zusters, dat is alles! Zusters in lust, zal ik je verklappen. We waren al tien toen we hier kwamen, weet je toch? We zijn altijd Chinees blijven spreken met elkaar. We deelden onze kamer en, dat wisten mijn ouders natuurlijk niet, later ook onze bedden. Shao mag dan officieel wat ouder zijn, maar ze heeft zich altijd onderworpen aan mijn ideeën en mijn...behoeften. En nu ben jij mijn behoefte. Shao heeft je gevoerd met mysterieuze verhalen over mij. Omdat ik dat wil. Ga me niet vertellen dat je niet fantaseert over mij, ik zie het echt wel aan je. Zo zit dat dus.’
 
Ik durf haar eindelijk aan te kijken. Haar schattigheid is weggesmolten onder haar smeulende jagersblik. Ik voel me klein, heel klein, en knik langzaam 'ja'.

**

 
Pas uren later, als ik allang op bed lig maar wakker en verward naar het plafond lig te staren, hoor ik Shao thuiskomen. Waar is ze al die tijd geweest? Ik houd me muisstil, ik durf haar nu niet onder ogen te komen. Ik hoor haar rommelen in de woonkamer en een glas water halen in de keuken. In mijn hoofd hebben zich de afgelopen uren de meest vreemde, angstaanjagende en opwindende taferelen afgespeeld. Niet alleen met Mudan. Nu ik weet dat Shao onderdeel is van het Lustcomplot, verschijnt zij ook ten tonele in mijn fantasieën. Vooralsnog moet ik met mijzelf in het reine komen voor het afscheid dat ik had met Mudan.
 
Na ons etentje liepen we samen terug. Er was een lichte bries en haar geur waaide zacht langs mijn gezicht. Mudan hield mijn hand vast, stevig, zoals ze deed aan het begin van de avond. Haar lange roze nagels sneden in mijn muis. 
“Dus ik kom je zaterdagmiddag ophalen, goed? Zorg maar dat je om een uur of drie klaar staat. Shao gaat ook mee, we hebben een mooi pakje voor je uitgezocht, maar dat zie je wel als zij thuiskomt.”
Had ik al de moed om ‘nee’ te zeggen gehad, geloof ik niet dat het iets zou hebben uitgemaakt. 
 
Om de hoek van ons appartement stond ze ineens stil. 
“Heb je het überhaupt wel eens gedaan met een meisje? Ik zie je al zo lang naar me kijken, maar heb je een idee wat wij meiden met elkaar doen dan?”
Al mijn dagdromen ten spijt, moest ik bekennen dat ik dat niet wist. Lesbo-porno keek ik wel eens, maar dat wond me niet meer of minder op dan ‘gewone’ man en vrouw seks eerlijk gezegd. Het was gewoon Mudan. Dat ik verliefd op haar was, had in mijn hoofd nooit iets te maken gehad met seks.
“Ik…ik ben inderdaad niet zo ervaren Mudan,” zei ik timide. “Ik had als student natuurlijk wel de bekende one-night-stands en ik heb wel eens een relatie gehad van een paar maanden. Maar dat was altijd met een man.”
 
Mudan keek me doordringend aan. Het onschuldige kleine ‘zusje’ was totaal verdwenen en onherkenbaar veranderd in een tijger, een tijger die haar prooi in het vizier heeft.
Met een paar langzame soepele stappen drukte ze zich tegen me aan en duwde mij gestaag naar achteren, tegen de muur. Al was ze een kop kleiner, ze had zeer duidelijk de overhand. Ze wrong haar rechterbeen tussen mijn benen en schuurde met haar knie langs mijn kruis. Met haar hand trok ze het randje van mijn bloes uit mijn broek en liet haar vingers naar boven glijden.
Haar dominante benadering wond me mateloos op en ik hijgde. Ik begroef mijn handen in haar geurige haar, ik wilde dat ze me aanraakte, ik wilde haar warmte en haar begeerte. Toen ze door de stof van mijn beha heen niet erg subtiel hard in mijn tepels kneep, kon ik een kreet niet onderdrukken. Een elektrische schok schoot door heel mijn lichaam.
 
“Mudan,” kreunde ik. 
“Stil,” zei ze gebiedend. Ze bracht haar gezicht heel dicht bij het mijne. Haar oogleden waren zo gezwollen dat haar ogen nu echt spleetjes waren, waar het zwarte licht van haar donkere blik doorheen gloeide. Eindelijk kuste ze mij. Terwijl ze met haar hele bekken tegen me aanreed en haar roze lange nagels mijn tepels pijnlijk verdraaiden, waren haar lippen zo zacht en zo zoet dat ik bijna smolt. Begerig kuste ik haar terug, likte ik de randjes van haar lippen en zoog ik haar naar binnen.
“Ooeh,” mompelde ze in een korte adempauze, “onze maagdelijke Sarah wil meer! Wil je meer? Zeg dan!”
“Ja, meer,” hijgde ik, “meer van jou Mudan, mijn roos.”
 
Als een uitgehongerd roofdier viel ze op me aan. Haar zachte lippen veranderden in tanden, tanden die mijn lippen tot bloedens toe beten, tanden die ze in mijn nek zette, met zuigende lippen die zo hard zogen aan mijn huid dat het pijn deed. En ik? Ik liet me gaan, ik gaf mee, ik ontblootte mijn hals, ik verdween in een storm die in mij was losgebarsten, ik verdronk in haar grommen en graaien en bijten tot alle denken en verlegenheid en gêne was verstomd.
Ik kan me niet heugen me ooit zo opgewonden te hebben gevoeld. Mijn hele lichaam brandde. Toen ze haar hand in mijn broek wurmde en wederom niet erg subtiel haar vingers mijn klit vonden, knikte ik door mijn knieën. 
“Is dat wat je wil, geil Sarahtje? Wil je dat ik je klaarvinger, hier zo op straat? Het kleine zusje van je beste vriendin, ken je geen schaamte Sarah? Ben je zo geil? Hoe lang wil je dat al hè? Hier, neem dan, neem twee vingers, jemig, zo nat als je bent…”
 
Zo vingerde en beet en praatte ze me naar een hoogtepunt waar ik geen enkele controle over had. De tranen stonden in mijn ogen toen ze me mijn geil van haar vingers liet likken, onze tongen verstrengeld om haar vingers heen. Eindeloos zacht kuste ze me weer.
“We gaan naar mooie avonturen toe Sarah,” fluisterde ze zo poezelig als een kitten met haar lippen tegen mijn oor.
 
Ineens was ze weg. Zomaar. Ze draaide zich om en liet me daar verbijsterd staan met mijn broek nog open. Het duurde enkele minuten voor ik voldoende kracht had verzameld om de hoek om te gaan, de deur van de hal open te doen en op het liftknopje naar boven te drukken. Overvallen door een enorme zwaarheid nu ze weg was, sleepte ik mij naar bed.
 
Opgelaten luister ik naar de geluiden van Shao. Ik ken haar al zo lang, en zo goed, en toch is ze ineens een volslagen vreemde voor me. Een vreemde die alles lijkt te weten van mijn begeerten, die mijn lust heeft gevoed zonder dat ik het wist, die me heeft bespeeld en gemanipuleerd. En ik heb niets in de gaten gehad. Ik voel me een onnozel wicht.
Wat ik vrees gebeurt: een zachte klop op de deur. Ik houd me stil, met kloppend hart.
“Saar, je bent vast nog wakker. Kom, laten we even theedrinken. Ik heb een mooi cadeautje voor je.”
 
                                                      ***
 
Op de achterbank probeer ik het me zo makkelijk mogelijk te maken. Het taille-korset dat Shao me heeft aangeregen zit zo strak dat ik alleen kaarsrecht kan zitten. Mijn vriendinnen zitten voorin. Mudan babbelt luchtig over van alles en nog wat, haar stem fladdert als een vlindertje door de ruimte. Af en toe duwt ze haar bril omhoog. De perfecte onschuld. Shao lacht en knikt. Af en toe legt ze haar hand op Mudans been en kijkt dan even naar achteren. Alsof ze er zeker van wil zijn dat ik het zie. 
 
De afgelopen dagen deed ze of alles heel gewoon was. Onze keukentafelgesprekken rond een pot geurige thee gingen net als anders over werk, over vriendjes, over onze agenda’s en de boodschappen. Met een verschil: de naam Mudan valt niet. Ik begin er niet over en ook Shao vermijdt het onderwerp. Op de kalender aan de wc-deur staat een groot rood hart op zaterdag, 15.00 uur. Pas op vrijdagmiddag begon ze erover en stuurde me een appje: ‘’Zal ik scheermesjes meenemen? Morgen moet je wel strak geschoren zijn hoor!”
Ik stuurde haar een duimpje, wat kon ik anders zeggen?
 
En nu zit ik hier. Op weg naar een feest dat zij hebben geregeld, in een korset dat zij voor me hebben gekocht, waar ik misschien wel zal worden opgediend op een zilveren schaal, als het smakelijke hapje van Mudan. Een intense opwinding maakt zich van mij meester. Hoewel ik van de zenuwen bijna niet kan ademen, geef ik me over aan een onbekende toekomst die Mudan en Shao voor me hebben gesmeed. 

Shao parkeert haar witte Picanto op een van de laatste plekjes aan de zijkant van een kleine parkeerplaats. We staan bijna op het gras, tegen een grote Volvo aan geklemd aan de andere kant.

‘Ik help je wel met uitstappen,’ fleemt Mudan, terwijl Shao zich aan de chauffeurszijde eruit wurmt.
Mudan heeft een adembenemende Chinese jurk aan, met een hoog geknoopt kraagje en een split tot aan haar dij. De rode zijde spant zich om haar lichaam en toont haar vrouwelijke slanke vormen. Normaal is ze een kop kleiner dan ik, maar met haar rode hakken is ze nu net zo lang. Niemand die haar nu ziet zou kunnen vermoeden dat Mudan een hardwerkende serieuze studente is, die haar bril af en toe omhoog schuift. Vandaag is Mudan een Chinese tijger, out for the kill.

Shao, die in het dagelijkse leven als oudere zus de meer glamoureuze is, draagt een zwart broekpak met een brede zilveren ceintuur. Het voorpand is laag uitgesneden zodat de aanzet van haar borsten de blik van de voorbijganger lokt. Juist omdat het broekpak wat mannelijk overkomt, ziet ze er onvoorstelbaar vrouwelijk uit.

De dames hebben mij een wijde zwartzijden rok aangedaan, met daarboven een laag uitgesneden lijfje. Door het nachtblauwe korset daarover heen puilen mijn borsten een beetje over de rand. Mudan doet de deur open aan de kant van het gras en reikt haar hand. Stijfjes schuif ik over de achterbank, waarna ze me voorzichtig naar buiten geleidt. Mijn hakjes zinken een beetje weg in de grasrand.

De steentjes van de parkeerplaats knerpen onder onze voetstappen en tergen mijn zenuwen. Mudan houdt mijn hand stevig vast, Shao loopt voor ons. Hoewel ik de oudste ben van ons drieën, heb ik het gevoel dat ik als jongste lam naar het offeraltaar wordt geleid.

‘Luister eens Sarah,’ zegt Mudan als we voor een bruine beetje groezelige deur wachten om binnen gelaten te worden, ‘je gaat vast en zeker dingen zien en meemaken die je niet bent gewend. Je bent van mij vanavond, dus niemand doet iets met je zonder mijn goedkeuring. Laat je gewoon meevoeren in het avontuur, niets is slecht hier oké?’
Mijn mond voelt droog en mijn tong dik. ‘En als ik nou iets niet wil?’ vraag ik timide. Mudan trekt haar wenkbrauwen op. ‘Vertrouw je me niet?’ zegt ze scherp. Ik kijk naar de grond. ‘Dat wel, maar misschien ken je me nog niet goed genoeg om te weten of ik iets wil of niet.’
Mudan zucht. ‘Oké, nou, laten we afspreken dat je dan oogcontact met me zoekt en een soort codewoord gebruikt…even denken…wat dacht je van gewoon ‘nee’?’
We lachen allebei even, maar deze kleine intimiteit is direct voorbij als de deur opengaat.

Shao stapt snel naar binnen met onze tickets. De muziek is hard en de smalle gang is sfeervol verlicht met tientallen snoeren ledlampen.
‘Kom, loop eens door!’ Shao lijkt haar weg te weten, tot mijn grote verbazing. Ik heb hen beiden nooit echt gekend, bedenk ik me terwijl ik verlegen achter haar en Mudan aanloop.

Vanuit de gang leidt Shao ons naar een eerste ruimte. Het is meer een zaal dan een kamer, met parket op de vloeren en enorme spiegels aan de groen gestoffeerde wanden. Sofa’s met een pluche zitdeel in rood en groen en zwart rijgen zich als een ketting erlangs. Stelletjes in allerlei samenstellingen zitten er bovenop: man met man, man met vrouwen, vrouw met mannen, twee of drie vrouwen, mensen alleen. Ik kom ogen tekort, alle gasten zijn uitgedost in de meest gevarieerde sexy kleding waarvan ik niet eens wist dat iemand zoiets kon dragen. Leren tuigjes, brokaten korsetten, baljurken zonder voorfront, ik val totaal niet op in het menselijk tumult.

Ik volg de rode jurk van Mudan terwijl ze al groetend en zoenend naar de andere kant loopt. Shao ben ik al vrij snel uit het oog verloren. Ik heb het gevoel in een of andere film terecht te zijn gekomen en mijn hart bonkt in mijn keel.
Mudan kijkt af en toe schuin opzij om te controleren of ik nog achter haar loop, maar verder besteedt ze geen aandacht aan me. Als nieuweling voel ik me gekeurd door de blikken die me volgen.
Aan de andere kant van de zaal is nog een bankje vrij en als Mudan daar blijft staan ga ik daar maar op zitten.
Verschillende figuren komen op haar af, ze fluisteren en lachen en kijken af en toe naar mij. Ik nip wat van de champagne die een serveerster in een Frans pakje ons komt brengen.

‘Kom schatje,’ zegt ze ineens. Ze wacht niet op mijn reactie en loopt direct door naar een ander hoek waar een deur op een kier staat. Ik ben blij dat ze mijn hand vastpakt en er even zachtjes in knijpt.
De ruimte die we binnengaan is warm, met gedempt licht. In het midden onderscheid ik een tafel. Er ligt een jonge geblinddoekte man op, zijn huid is donker en glimt van het zweet. Aan ieder kant van de tafel staat een mooie vrouw, die zijn handen en voeten vasthouden. Omstebeurt buigt een van de vrouwen zich naar voren en kussen, tikken, likken, spelen en zuigen aan zijn erectie, die als een glinsterend slaghout beweegt op zijn buik. Hoewel hij doodstil ligt, zie ik aan de grimas op zijn mond dat hij zich volledig overgeeft aan een intens genot. Zijn bewegende, dansende pik en die vertrokken mond zijn zo erotisch, ik kan mijn ogen er niet van af houden, alles is net een droom.

‘Wil je ook?’ fluistert Mudan in mijn oor.
Ik kijk haar verschrikt aan. ‘Ook wat?’
‘Wil je hem proeven? Mag hoor, daar is hij voor. Je mag alles doen, behalve penetratie.’
‘Wil je dat ik dat doe?’ vraag ik in geschrokken verlangen.
‘Ja, dat lijkt me wel wat, zien hoe jij pijpt. Ik zie toch hoe je hier geil staat te worden. Doe het maar, voor mij, dan kijk ik naar je hoe je je best doet.’

Mudan stelt geen vragen, Mudan vertelt me wat ik moet doen. Geëmancipeerd als ik normaal gesproken ben, voel ik me bij haar een puppy die alles wil doen om haar baasje te plezieren. Aarzelend stap ik naar voren. De twee vrouwen stappen naar de zijkant en lachen uitnodigend. Mudan duwt me tot aan de tafelrand en buigt mijn rug. Ik ruik de scherpe, heerlijke zweetgeur van de jongen.
‘Klim maar op de tafel schatje, op handen en voeten, en lik hem af.’
Met haar handen op mijn dijen is er geen weg terug, ik moet dit voor haar doen, ik wil dit voor haar doen. Ik wil hem proeven en plagen, ik wil hem ruiken, en dat ze naar me kijkt.

Het ongemakkelijke knellen en schuren van mijn korset voedt mijn begeerte. Omdat ik mijn rug niet kan buigen, kan ik niet anders dan op mijn handen leunen en me vooraf laten zakken terwijl mijn kont omhoogsteekt.

Ik focus me op die dansende zwarte pik voor mij en negeer het gejoel dat om me heen ontstaat. Er komen steeds meer gasten om ons heen staan, maar ik laat me niet afleiden. Zelfs niet als ik de warme handen van Mudan mijn rok omhoog voel doen en ze mijn benen een beetje spreidt. Ze streelt mijn billen alsof ze goedkeurend over de stof van een meubelstuk gaat.

Ik heb de geur van een opgewonden man, die ontstaat bij het perineum, altijd heerlijk gevonden. Ook nu laat ik mijn neus langs zijn ballen en zijn liezen glijden en snuif hem op. Zijn ballen zijn geschoren en de huid staat strak.
De aderen op zijn schacht kloppen uitnodigend. Behoedzaam, om hem extra te plagen, laat ik mijn tong vanaf zijn ballen omhooggaan, naar de top. De spieren in zijn dijen spannen aan.
Ik heb me nog nooit zo sexy gevoeld, als een kleine jager, een femme fatale. Ik voel me uitzonderlijk goed.
De menigte om de tafel moedigt me aan.
Achter me zegt Mudan: ‘Hebben jullie ooit zo’n heerlijk nat poesje gezien? Kijk maar,’ – en ze spreidt mijn billen om me te laten zien – ‘kijk maar hoe geil mijn schatje is.’
Het is een openbaring dat ik zo geil en zo gretig wordt van het feit dat iedereen naar me kijkt.

Precies als ik de glimmende grote roze eikel van mijn slachtoffer tussen mijn lippen neem en zacht naar binnen zuig, zie ik Shao voor me op de tafel klimmen. Ze heeft niets aan, haar naakte zachte huid ziet er in het gedempte licht uit als zijde. Langzaam gaat ze boven zijn gezicht hangen met gespreide benen en trekt haar schaamlippen open. Gestimuleerd door haar geur steekt hij zijn tong uit. Shao rijdt op zijn neus en zijn lippen terwijl ze haar eigen vingers over haar klit beweegt. Zonder haar blik af te wenden kijkt ze naar mij. Ik zuig de jongen naar binnen, laat mijn tong snel bewegen over zijn eikel en wrijf mijn lippen langs zijn schacht.

‘Wie wil hem zien spuiten?’ gilt Mudan de menigte in. Iedereen joelt en ophitsende kreten vibreren door de ruimte.
‘João, mag het?’
‘Laat hem komen! Come on Jaoa!’
João is klaarblijkelijk de ‘’eigenaar’’ van deze donkere Prins. Een mediterraan type, waarvan ik later hoor dat hij Braziliaan is, verschijnt achter de witte kont van Shao. Zijn lippen perst hij op elkaar en zijn donkere ogen glinsteren sinister in het zwakke licht. Mudan trekt mijn hoofd omhoog aan mijn haren en ik kijk vragend naar João. ‘Mag het?’
Het geurige lichaam onder mij ligt stil, hoewel Shao onverminderd maar wel wat langzamer over zijn gezicht blijft rijden. Ze lacht naar me, haar wangen rood van de inspanning.
Terwijl João zwijgend de situatie beoordeeld, is het muisstil om ons heen.

Mudan neemt het voortouw om de impasse te doorbreken. Voorzichtig duwt ze mijn gezicht richting het kruis van de jongen. Ik houd mijn blik vragend gefixeerd op João en steek uitdagend alvast mijn tong uit.
‘Voort wat hoort wat,’ zegt João kortaf. ‘Wat krijg ik terug?’
Het schiet door me heen dat Mudan mij zal aanbieden op de tafel, maar integendeel.
‘Als je hem laat spuiten tussen de lippen van mijn schatje, mag jij haar aflikken,’ zegt ze. ‘En daarna zal ik je nemen. Waar en hoe je maar wilt.’
De gespannen stilte wordt doorbroken als João zijn goedkeuring knikt en het publiek helemaal losgaat. En hoewel aan mij niets gevraagd wordt, trekt de trots dat ik mede onderwerp ben van deze deal als een afrodisiacum door mijn lijf.

Ik pijp hem vol overgave. Tijd en ruimte verdwijnen. De jongeman maakt zijn handen los van de tafelrand en woelt met zijn handen door mijn haar. Shao stopt met het berijden van zijn gezicht en buigt zich met gestrekte rug op handen en voeten voorover. Met een hand wrijft ze razendsnel over haar klit. Ik hoor de stemmen om mij heen hitsiger worden.
Het luider wordende kreunen van het lichaam onder mij gaat over in een soort schreeuw, de hete adem van Shao strijkt over mijn voorhoofd.
Ik ga zo op in het kwijten van mijn taak, dat ik word overrompeld door de harde hand van Mudan die mijn hoofd achterover trekt. Met enorme gutsen en luid geschreeuw spuit de jongen tegen mijn lippen en nek aan. Ik steek mijn tong uit om zijn warme zijden zaad af te likken, maar Mudan houdt me tegen. In de stilte voel ik het ontzag over de ontlading van de toeschouwers, slechts doorkliefd door een diep zuchten van Shao die kennelijk haar climax bereikt.

João loopt om de tafel heen naar me toe en strijkt zijn vinger door het druipende zaad dat nu tussen mijn borsten is beland.
Mudan duwt me iets naar voren naar hem toe.
‘Toe maar maestro, alles is voor jou,’ zegt ze zacht.
Zijn warme tong gaat traag over mijn wangen en mijn hals, een koud spoor van verlangen op mijn achterlatend, tot iedere druppel godendrank is gedronken. Het applaus weergalmt door de ruimte.
Ik voel me trots en tegelijkertijd verontwaardigd. Mijn climax speelt hier kennelijk geen enkele rol: ik moet wachten op mijn beurt.

Terwijl de jongen, Shao en ik van de tafel klimmen, kleedt Mudan zich uit. Ze draagt niets onder haar rode jurk en ik hap naar adem als ik haar prachtige ranke lijf tevoorschijn zie komen.
Als een kat kruipt ze de tafel op, zwoel en uitdagend. Het publiek schuifelt en beweegt, plaatsen worden gewisseld en stelletjes die het opwindende schouwtoneel gaan verzilveren worden afgelost voor nieuwe toeschouwers die net aankomen op de scene.

De jongen en ik kijken elkaar even aan. Zijn gezicht is nog nat van Shao. Hij legt zijn hand om mijn middel en kust me lief.
‘Obrigada,’ fluistert hij. Ik voel me warm en liefdevol.
Als ik weer opkijk ligt Mudan met haar benen hoog opgetrokken wijdbeens op de tafel. Ze negeert mij volkomen. Haar steile schaamhaar glinstert.

João loopt keurend om haar heen, inmiddels ook van zijn leren pak ontdaan en zijn slagwapen kloppend meebewegend met zijn stappen. Ik tril, van voldoening, van jaloezie, van verlangen, van alles.
De jongen slaat zijn armen stevig en troostend om mij heen, als João zich naar voren buigt om de geur van Mudan als een ‘popper’ op te snuiven.